Bilmediğim rotasyona giden, unuttuğum gemi batmış.
Bunu duyanlar bana hep hayretle ve acıyarak bakmış,
Bira şişelerinin içindeki gemilerim, o kadarcık suda batmış,
Islanmış ve paramparça, yüreğim gibi hasar alıvermiş.

Sis diye bahaneyle çarpılan dağa kurban gitmiş düşlerim.
Ben yamaçta ölmüşüm, hislerim göğe kök salmış, sarmış,
O güzel pamuk gibi bulutların yakasına yapışmış, kırmış.
Kırılan bulut yine beni ıslatmış, yine ben parçalanmışım.

Hiç etmiş o maviliğini ve derinliğini, ben ise kaybolmuşum,
Onun için atıldığım bu yolda, eser kalmamış beyazlığından,
Kaybetmiş sade benim gördüğüm değerleri, artık bana sıradan,
Kırılmamışım, bulmuşum soluğumu o uzaklara giden gemiyle.